Op de Mariabasisschool krijgen studenten de kans om een goede leraar te worden.
Wij gaan ervan uit dat belangrijke competenties van het leraarschap voor een groot deel alleen op de werkplek te verwerven zijn. Wij zien het werkplekleren als belangrijke voedings- en inspiratiebron voor de student om tot ontwikkeling van zijn/haar leraarschap te komen. Op de werkplek kunnen studenten bepaalde kennis en vaardigheden gemakkelijker leren dan in de collegebanken op de PABO. Veel van dat leren vindt bijna terloops, impulsief en automatisch plaats, maar het kan ook om ervaringen gaan die de studenten aan het denken zetten.
Op deze manier krijgt leren meer betekenis en draagt dit positief bij aan de motivatie.
Bovendien leren studenten daadwerkelijk op de werkplek te leren, een vaardigheid die straks in hun leraarschap goed van pas komt. Hun ontwikkeling stopt immers niet bij de afronding van hun studie. Werkplekleren leert hen naast de vaardigheid ook de attitude aan om “een leven lang te blijven leren, zich te blijven ontwikkelen”.
Onderwijskundige ontwikkelingen gaan razendsnel. Wij vinden dat je daarom studenten ook niet langer zomaar de praktijk in kunt sturen met een aantal opdrachten en denken dat het wel goed komt.
De praktijk is daarvoor te ingewikkeld en te divers geworden. Een (aanstaande) leerkracht moet zich kunnen aanpassen, op verschillen kunnen inspelen en moet rekening houden met eigenaardigheden van kinderen. Dat vraagt om pedagogische kennis, meer inzicht in complexe situaties en flexibiliteit. Werkplekleren daagt studenten uit, prikkelt ze om uit te vinden wat een werkplek biedt en hoe ze daarin een extra slag kunnen maken.
Bij het opleiden van studenten in de school krijgen wij als school een veel actievere rol. Het is voor ons óók een kans tot verdere professionalisering. Door het leren van de student leren ook de ontvangende teamleden. Leerkrachten, die soms al jaren voor de klas staan, worden ineens op kwaliteit aangesproken. De vragen waarmee de studenten komen houden ons scherp.
Het dwingt ons tot nadenken om te kunnen verantwoorden waarom we de dingen doen zoals we die doen. Het vraagt om een open houding en biedt nieuwe kansen
